Artykuły

Zabezpieczenie przed wodą

Ściany piwnic wymagają zabezpieczenia przed wilgocią oraz wodą gruntową i opadową. W tym celu wykonuje się izolację pionową oraz poziomą. Izolacja pionowa zabezpiecza przed przenikaniem wilgoci z gruntu, wodą gruntową i opadową. Musi być połączona z izolacją poziomą. Izolacja pozioma zabezpiecza ściany przed kapilarnym podciąganiem wilgoci. Układana jest na ławach fundamentowych i w ścianach piwnic nad stropem. W domach jednorodzinnych najczęściej wykonuje się izolację przeciwwilgociową (lekka),rzadziej - przeciwwodną (średnia i ciężka). Pierwsza chroni podziemne części budynku przed wilgocią podciąganą z wody gruntowej i dostającą się do gruntu podczas opadów. Druga chroni przed kontaktem z wodą napierającą na ściany piwnic znajdujące się w gruncie. Izolacją tą zabezpiecza się podłogi i ściany piwnic, które są stale lub okresowo zanurzone w wodzie. Jeśli zagrożenie podziemnych części budynku napierającą wodą jest bardzo duże - lepiej zrezygnować z budowania piwnicy. Koszt wykonania odpowiedniej izolacji jest bowiem bardzo duży. Aby zabezpieczyć piwnice przed zalewaniem wodą, należy oprócz izolacji wykonać również drenaż opaskowy. Polega to (w uproszczeniu) na wykonaniu wokół budynku wykopu aż do głębokości posadowienia fundamentu. Na dole wykop powinien mieć szerokość około 40 cm, natomiast na poziomie gruntu - 1 m. Dolną część wykopu należy wypełnić żwirem i uzupełnić piaskiem. Drenaż umożliwia szybkie odprowadzenie wody z gruntu stykającego się ze ścianą piwnicy.

Izolacja pionowa

Izolację pionową układa się na zewnętrznej stronie ścian piwnicznych. W domach jednorodzinnych, zależnie od rodzaju gruntu i ilości zawartej w nim wody, stosuje się dwa rodzaje izolacji. Izolacja przeciwwilgociowa typu lekkiego. Stosowana jest w przypadku gruntów przepuszczalnych, takich jak żwir, piasek, przy niskim poziomie wód gruntowych. Jeżeli istnieje możliwość krótkotrwałego działania wody zawieszonej pod ciśnieniem, izolację tego typu można wykonać tylko pod warunkiem istnienia skutecznego drenażu zapewniającego odprowadzenie wód opadowych. Izolację typu lekkiego wyprowadza się na wysokość 30-50 cm ponad poziom terenu a wykonuje się ją jako wielowarstwową. Do izolowania muszą być wykorzystywane takie materiały, dzięki którym można wykonać powłokę trwale odporną na wilgoć i szczelną. Stosuje się zarówno materiały rolowe, jak i przeznaczone do powlekania ścian. Nadal powszechnie stosowane do wykonywania izolacji są papy. Składają się one z kilku warstw, przy czym środkową stanowi osnowa z włókniny polistrowej, welonu z włókien szklanych lub z tektury. Z obu stron osnowa pokryta jest asfaltem, wierzchnią warstwę tworzą: posypka bazaltowa, piasek kwarcowy bądź łupek mineralny. Spodnia strona papy jest zazwyczaj pokryta folią.

Bardziej elastyczne są papy modyfikowane. Dobrze jest stosować papy zgrzewalne, gdyż dzięki tej technologii połączenia poszczególnych są całkowicie szczelne. Papy można wykorzystywać także jako izolacje przeciwwodne. Duży jest asortyment materiałów bitumicznych. Są wśród nich emulsje i roztwory, które stosuje się jako samodzielną izolację oraz do gruntowania betonu i przyklejania papy do ścian stykających się z gruntem. Lepiki asfaltowe z kolei służą tylko do wykonywania izolacji oraz przyklejania papy. Wśród nich są środki przeznaczone do stosowania na zimno oraz na gorąco. I kolejna grupa - masy. Tworzą one szczelne, bezspoinowe powłoki. Można nimi łatwo pokrywać ściany o skomplikowanym kształcie. Masy bitumiczne używane są również do wykonywania izolacji przeciwwodnych, pod warunkiem położenia kilku warstw. Materiały bitumiczne należy układać w sposób zgodny z instrukcją producenta; dotyczy to przede wszystkim grubości warstwy i sposobu przygotowania podłoża. Powłoka nie jest trwała pod względem mechanicznym, powinna zatem być osłonięta papą lub folią tłoczoną. Do wykonywania przeciwwilgociowych izolacji pionowych są stosowane również folie płaskie, z PVC lub polietylenu o małej gęstości - LPDE, oraz tłoczone - z polietylenu o wysokiej gęstości, nazywane kubełkowymi ze względu na charakterystyczny kształt wytłoczeń. Folie płaskie przykleja się odpowiednim klejem lub lepikiem asfaltowym, zaś folie tłoczone mocuje się gwoździami lub przykleja specjalną zaprawą. Są również produkowane folie kubełkowe samoprzylepne.

Uwaga

Ściany piwnic są nie tylko izolowane przed wodą i wilgocią, ale też ocieplane. Jeśli planowane jest użycie styropianu lub polistyrenu ekstrudowanego jako izolacji termicznej, należy pamiętać, iż nie są one odporne na rozpuszczalniki organiczne, znajdujące się w wielu materiałach hydroizolacyjnych. Nazwa polistyren ekstrudowany pochodzi od jednego z etapów procesu produkcji (odmiennego od styropianu), który polega na wyciskaniu - ekstrudowaniu - płyt izolacyjnych. Warto używać płyt o tak wyprofilowanych krawędziach, że można układać je na zakładkę. Zwiększa to szczelność połączeń.

Izolacja przeciwwodna typu średniego

Stosuje się ją w przypadku gruntów słabo przepuszczalnych, takich jak glina, iły oraz, gdy w pobliżu podziemnych części murów znajdują się zastoiny wody. Składają się na nią najczęściej d w i e w a r s t - wy papy izolacyjnej łączonej lepikiem na zimno lub gorąco, bądź też z folii (membrany EPDM lub folii kubełkowej) albo masy bitumiczno- polimerowej (w pierwszą warstwę wtapia się tkaninę zbrojącą z włókna szklanego powlekanego tworzywem sztucznym). Izolację przeciwwodną wyprowadza się na około 50 cm powyżej przewidywanego najwyższego poziomu wody zawieszonej. Dopiero wyżej można ułożyć izolację typu lekkiego. Izolację przeciwwodną można wykonać także, stosując jako pierwszą warstwę emulsję asfaltowo- kauczukową. Nanosi się ją 2-3-krotnie, przy czym przy pierwszej aplikacji rozcieńcza się preparat wodą. Po wyschnięciu emulsji, mocuje się do ścian piwnicy papę podkładową na osnowie z włókna szklanego lub poliestrowego. Papa musi być połączona na zakład.
Miejsca te uszczelnia się lepikiem na zimno. Przed rozpoczęciem prac podłoże musi być dokładnie wyrównane i oczyszczone. Gdy teren jest mokry warto wykonać dodatkową izolację pionową z folii kubełkowej. Po przymocowaniu folii do ściany piwnicy, pomiędzy wytłoczeniami powstaje pustka powietrzna, która umożliwia odparowanie wilgoci nagromadzonej w murze. Do wykonywania izolacji typu średniego stosuje się w większości te same materiały, z których robi się izolacje typu lekkiego. W przypadku szczególnie dużego zagrożenia wodą napierającą na fundamenty i ściany piwnic stosuje się m.in. zaprawy cementowe modyfikowane żywicami syntetycznymi oraz materiały z zawartością bentonitu. W domach jednorodzinnych stosuje się panele oraz membrany. W tym przypadku nie jest konieczne wykonywanie drenażu opaskowego wokół budynku.

Izolacja pozioma

Izolacja ta chroni ściany przed kapilarnym podciąganiem wody. Wykonywana jest na całej szerokości ław fundamentowych oraz pod stropem piwnicy. Jeśli strop znajduje się poniżej powierzchni terenu, dodatkowo izolację układa się 30 cm nad poziomem terenu, w miejscu, w którym kończy się izolacja pionowa. Izolację fundamentu łączy się na zakład z poziomą izolacją podłogi i pionową izolacją ścian piwnicznych. Jest to konieczne, gdyż żadne materiały w przypadku nieszczelnego ułożenia nie uchronią przed wnikaniem wilgoci w mury. Izolację poziomą wykonuje się z takich samych materiałów, jak izolację pionową.